Het Apostolaat der Hereeniging. Herdenking van het tienjarig bestaan

1937

Draft for a newspaper article

Het Apostolaat der Hereeniging. Herdenking van het tienjarig bestaan

^[1]

Prof. Dr. Titus Brandsma, O.Carm. gaf vervolgens een beknopt historisch overzicht over de tien jaren, sinds de stichting van het Apostolaat der Hereeniging te Nijmegen, verloopen. Hij meende te mogen spreken van bloei, van een feest van dankbare vreugde. Hij vergeleek dien bloei met dien van de wondere Victoria regia. ln den donkeren nacht van strijd tegen God en godsdienstige verwarring is dank den gloed der liefde van vele Apostelen deze bloem in de tuin der Kerk ontloken in nieuwen luister. Spreker herinnerde aan het 80-jarig feest van het Oeuvre d’Orient, onlangs te Parijs gevierd. Wij deelden er in, maar het was tegelijk een toekomstbeeld. Daar bloeit dit werk in elke parochie. De steun uitgekeerd aan de werken van Hereeniging bedragen millioenen francs. Het is er mee, als het hier is met de Missie-vereenigingen. Voor 50 jaar was dezer bloei ook zeer betrekkelijk. Over tien, misschien twintig jaar zal het Apostolaat der Hereeniging even heerlijk bloeien als thans de Missien, waarin Nederland vooraan staat. Er zij nu reeds 40.000 leden in 400 afdeelingen. In Oisterwijk kwamen onder leiding van Pastoor Schiphorst 1700 zelateurs en zelatricen samen tot een verbond, het Apostolaat over heel Nederland tot bloei te brengen. In de tien jaar van zijn bestaan werd reeds 100.000 gld. aan werken van Hereeniging uitgekeerd. Er zijn nu vijf diocesane afdeelingen, in het Aartsbisdom al weer onderverdeeld in dekenale groepen. Voortdurend groeit het. Elken Zondag preekt in een of andere kerk een der talrijke propagandisten over het Apostolaat om een nieuwe afdeeling op te richten. Er blijkt overal belangstelling voor. Reeds heeft een der Orden in Nederland, die der Paters Capucijnen, een eigen Oostersche afdeeling. Voor dit werk zullen ook de provincies van andere Orden en Congregaties worden ingeschakeld. In andere landen is dit reeds geschied. Toch heeft het heel wat worstelen gekost om tot dit hoogtepunt te komen. Herinnerd wordt, hoe de komst van Mgr. Sceptycki uit Lemberg naar Nederland het aanzijn gaf dat aan het Liefdewerk der Rutheensche Missie onder de leiding van Pater van Keulen C.ss.R. te Amsterdam. Aan den stoot, dien het Eucharistisch Congres van Amsterdam gaf, waar voor het eerst het Apostolaat een eigen sectie had, de Oostersche Liturgie door 400 priesters en een overvolle kerk van geloovigen werd bezocht. Eindelijk wekte het werk der Benedictijnen van Schootenhof en Amay geestdrift voor dit werk, wat aanleiding werd in Den Haag tot een afdeeling, op studie en voorlichting ingesteld, en tot een algemeene studieclub eerst onder leiding van Pater Kolfschoten S.J., later van Pater Brandsma^[2]. In 1926 kwamen al deze vrienden samen te Schootenhof, kozen Pater van Keulen tot voorloopigen Voorzitter en besloten in 1927 in het Piusconvict te Nijmegen een constitueerende vergadering te houden van het thans zoo bloeiende “Apostolaat der Hereeniging” [2]

Er kwam eenheid in de leiding en de actie, maar toch was er de eerste jaren nog een zekere tegenstelling, wat op den voorgrond moest staan, gebed en offer of studie en voorlichting. Geleidelijk werd tot aller voldoening in beide richtingen zooveel gedaan, dat de tegenstellingen haar kracht verloren en de laatste jaren van de meest harmonische ontwikkeling mag worden gesproken. In 1927 gaf de Haagsche afdeeling een orgaan uit, de “Mededeelingen”, dat reeds dadelijk na het 1ste nr. als algemeen orgaan werd overgenomen en thans in een oplage van meer dan 30.000 ex. viermaal ’s jaars verschijnt.

Van enkele Studiedagen en Congressen verschenen Verslagboeken, nog te weinig gekocht, de mooie boeken van Prof. Mulders, naar de Eenheid^[3], Pater Fredegandus Capucijnover de Oostersche Quaestie ^[4] zijn nog te weinig bekend, thans verschijnt nog weder een nieuw werkje van Dr. C. de Clercq over de Geünieerde Kerken van het Oosten^[5]. Een succes waren de Preeken, Conferenties en Gebeden voor de Bidweek van Dr. Borromaeus, Capucijn^[6]. Zoo komt er geleidelijk ook Nederlandsche literatuur over het vraagstuk ter eerste orienteering. Ook de Pers wordt dankbaar vermeld om het opnemen van vele waardevolle gegevens en Verslagen over het Apostolaat, alsook de K.R.O. In het bijzonder wordt nog gewezen op de vooraanstaande plaats bij het schitterend Maria-congres te Nijmegen door het Apostolaat ingenomen, vervolgens op de stichting van den nieuwen leerstoel voor de Theologie meer in het bijzonder met betrekking tot het Oosten, tenslotte op de stijgende waardeering van de zijde der Kerkelijke Overheid, vooral door de opname van het Nederlandsch Apostolaat der Hereeniging in de Catholica Unio, een door Z.H. den Paus bijzonder bevorderde wereldvereeniging tot steun van priesterroepingen in en voor het Oosten. Sinds de laatste jaren mocht het Apostolaat de warmste aanbevelingen van Paus, Kardinalen en Bisschoppen ontvangen. De eerste officieele mededeeling van Z.H.Exc. Mgr. Huybers in het Bisschoppelijk orgaan St. Bavo was de aanbeveling van dit Apostolaat.^[7] Met den steun en de bijzondere aanbeveling van het Episcopaat zal het Apostolaat in den donkeren nacht van dezen tijd koninklijk en zegevierend bloeien, een “Victoria regia” zijn. Onder de bescherming van de Moeder van Altijddurenden Bijstand zijn bijzondere Patrones, vereerd in Oost en West.

© Nederlandse Provincie Karmelieten.

Published: Titus Brandsma Instituut 2021