Versterving

undated

notes for a talk

 

Versterving

[1]

Het stervende leven. Sterven om te leven. Sterven aan ons zelve om Christus in ons te doen leven. Uitbeelding van Christus in ons. Dikwijls het leven en het lijden van Christus overwegen. Teresia Neumann. Joannes van het Kruis, Teresia. Maria Magdalena de Pazzi. H. Francus. Les van O.L. Heer om ons te leeren, onszelve geschikt te maken voor zijn rijk. Geen verplichting uitdrukkelijk. Maar waarborg voor grooter geluk.

Si vis perfectus esse.[2] Jezus weende over den jongeling, die zijn uitnoodiging in den wind sloeg. Hoe dikwijls worden wij aangespoord tot iets goeds en luisteren we niet. Omdat we onszelve eigenlijk niet beheerschen.

Ik tuchtig mijn lichaam en breng het ten onder, zeide St. Paulus. Heerschappij over onszelve. De geest is wel gewillig, maar het vleesch is zwak.

Versterving gebaseerd op inzien onzer zwakheid. Noodig meer voor de toekomst dan voor het oogenblik.

Nederigheid ook weer hier fondament.

Versterving van den heelen mensch. Alle vermogens. Verstand, wil, geheugen, zintuigen.

Niet het negatieve van de versterving naar voren brengen, meer het positieve nl. Christus in ons te doen leven.

Ons laten leiden door de liefde tot God, omdat we God gelijkvormig, God aangenaam willen zijn.

 


  1. Typescript (NCI OP 89.34), 1 page. Undated. The text is probably written by Brandsma for a house chapter while he was prior of the Carmelite Convent of Nijmegen (1929-1932).
  2. See: Matt 19:21.

 

© Nederlandse Provincie Karmelieten

Published: Titus Brandsma Instituut 2024