Zielegrond

1938

Encyclopedic entry

Zielegrond

^[1]

Zielegrond, in de mystiek de diepste grondslag van het menschelijk bestaan, de voortdurende schepping of instandhouding van het menschelijk wezen door God, welke de mensch als den eigenlijken grond van zijn bestaan kan beschouwen, en als een werkelijkheid in zichzelf kan zien. Hij ontmoet daar in zijn diepste wezen de goddelijke werking, krachtens welke hij is, treedt daar God tegemoet en voelt zich getrokken tot den oorsprong, waaraan hij is ontsproten. In die beschouwing treedt het innigst contact met God in het bewustzijn en wordt Gods inwoning ervaren en verstandelijk aanschouwd. Het is den mensch goed tot die diepte in zichzelf te treden om zijn goddelijken oorsprong en zijn bestemming: tot God terug te keeren, steeds klaarder te zien en in Gods tegenwoordigheid te leven. In die beschouwing is het leven op aarde een voorsmaak van den hemel, lost zich het aardsche lijden op. Vooral de H. Teresia hield niet op, dit als den grondslag van het geluk op aarde voor te stellen. Ook in de Duitsche mystiek van → Eckehart wordt op dezen z. sterk de nadruk gelegd, waardoor, vooral in de 14e e., de beschouwing daarvan ook in de Nederlanden verspreid werd.

Brandsma.

© Nederlandse Provincie Karmelieten

Published: Titus Brandsma Instituut 2019