De H. Bertholdus

1937

Article

De H. Bertholdus

^[1]

Hij is een van de roemruchte kruisridders, die van Europa naar het H. Land togen om het voor de Christenen te herwinnen, nadat het eeuwen in de macht der Mohamedanen was geweest en vooral nadat in 1064 de Seldsjoeksche Turken alle bedevaarten er heen onmogelijk hadden gemaakt. In 1097 vertrokken 100.000 ridders en een half millioen wapenknechten en pelgrims van Constantinopel. In 1098 werd Antiochië, in 1099 Jeruzalem ingenomen. Kardinaal Jacobus de Vitry schrijft in zijn Geschiedenis van het Christelijk Oosten, dat vele ridders daarna in het H. Land bleven en er als kluizenaars leefden op de heilige plaatsen, een groep zich terugtrok in de grotten van den berg Carmel om daar als nijvere bijen zoetheid te puren uit de overweging van de Geheimen Gods. De oude geschiedenis verhaalt, hoe onder die eerste kruisvaarders een jongeling was van 15 of 16 jaar, Bertholdus genaamd, later priester geworden en door zijn bloedverwant Aimericus, Patriarch van Antiochië, aan het hoofd gesteld van de kluizenaars op den Carmel, door hem in een kloostergemeenschap vereenigd. Bij het tijdelijk onbezet zijn van den patriarchalen zetel van Jeruzalem trad Aimericus hierbij op, gelijk ook bij enkele andere gelegenheden, als waarnemend Legaat van den H. Stoel. Dit geschiedde in het jaar 1155. Oude reisverhalen bevestigen, dat de H. Bertholdus toen reeds hoogbejaard was. Ook weten wij, dat hij geboortig was uit Salinhac bij Limoges in Zuid-Frankrijk. Nadat hij meer dan veertig jaar de hervormde kluizenaarsinstelling had bestuurd, stierf hij in 1198, naar het verhaal der oude legende op 115-jarigen leeftijd.

Hij legde aldus den grondslag van de thans over heel de wereld verbreide Carmelietenorde, de Orde van de Broeders en Zusters van Onze Lieve Vrouw van den Berg Carmel, aldus genoemd naar het heiligdom van Maria, waaromheen hij de kluizenaars in het door hem begonnen eerste klooster samenbracht. Zij leefden er, gelijk de oude reisverhalen eenstemmig mededeelen, in navolging van de H. Profeet Elias, met het uitgesproken doel: door gebed en overweging te komen tot de zoete genieting van Gods bijzijn, reeds in dit leven. Van tijd tot tijd daalden zij van den berg af om de omliggende bevolking van God te spreken om dan weder als Elias in de eenzaamheid van den Carmel hun verkeer met God te verinnigen.

De Orde viert zijn feest op 29 Maart.

© Nederlandse Provincie Karmelieten

Published: Titus Brandsma Instituut 2022