1919
Article
De Zalige Joannes Soreth
Door P. Dr. Titus Brandsma, Ord. Carm., Oss.[1]
In vlammen staat zijn beeld.
En in zijn hand draagt hij het Allerheiligste.
Hij redde het uit het vuur, uit een kerk ter prooi aan plunderende soldaten, die reeds her en der de H. Hostiën strooiden, maar vol ontzag terugweken, toen, door liefde gedreven de kleine bruingebrande monnik onvervaard in hun midden trad en één voor één met grooten eerbied de H. Gedaanten in een ciborie raapte.
Is hij door vuur omgeven om deze heldhaftige daad, het vuur rondom zijn beeltenis verzinnebeeldt ook den ijver, waarmede hij, eerst als Provinciaal van Frankrijk, maar meer nog later als Generaal het vuur der liefde weer trachtte te ontsteken in de Orde, aan zijn zorgen toevertrouwd, en er in slaagde, ze tot een nieuw leven op te wekken.
De Z. Joannes Soreth is de groote hervormer der Orde van Carmel na de verwoestingen, welke het westersche schisma en de zwarte dood in de veertiende en vijftiende eeuw in de kloostertucht van alle Orden hadden aangericht.
Wel aanvaardde hij de verzachtingen, door den Paus in 1431 in den Regel aangebracht, doch hij eischte nu ook, dat men den verzachten Regel, toch nog streng te noemen, in alle punten onderhield. Hij trachtte dat onderhouden van den Regel te waarborgen door persoonlijk bezoek en de uitvaardiging van nieuwe Constitutiën. Nederland, vooral de kloosters van Haarlem en Mechelen waren als het ware de operatiebasis van zijn strijd voor de herleving van de kloostertucht. Op nog andere wijze verhoogde hij den luister der Orde, door daaraan op wettelijke wijze een tweede en derde Orde te verbinden. Hij wist van den Paus de bullen ter bekrachtiging zijner instellingen te verkrijgen en gaarne wordt hij dan ook afgebeeld met de stukken door Pauselijke zegels bekrachtigd, waarin deze stichtingsarbeid het duidelijkst tot ons spreekt.
Hij was de vriend des Pausen, die hem tot Bisschop, zelfs tot kardinaal wilde verheffen, doch op zijn nederig gebed daarvan afzag.
Hij was ook de vriend der aardsche vorsten, die den eenvoudigen heiligen Pater hoog vereerden. Wij noemen slechts Karel den Stoute, die zijn hooge vereering voor den Heilige o.a. toonde bij de stichting van het klooster te Oudorp. Hij was eindelijk de geliefde des Heeren, die hem in 1471 het verblijf der zaligen deed binnengaan.
- ↑ Published in: Carmelrozen, Vol. VIII, December 1919, p. 177.
© Nederlandse Provincie Karmelieten
Published: Titus Brandsma Instituut 2022