1923
Article
Een gebed om een regen van rozen
(Novene ter eere der Zal. Teresia van het Kindje Jesus).
Door P. Dr. Titus Brandsma, Ord. Carm., Nijmegen.[1]
“Na mijn dood zal ik het rozen doen regenen”, zeide eens de ‘kleine’ Zalige Teresia en zij bedoelde daarmee, dat zij na haar dood van uit den Hemel gunsten als een regen van rozen over de aarde zou doen nederdalen. Waarom? Nu ja, de Heiligen hebben geloof en vertrouwen: Omdat zij de bloem van haar jeugd had ontbladerd voor Jezus en dus na haar dood honderden rozen van Hem mocht terug verwachten. Die rozen, zijn gunsten, zou zij laten regenen op aarde. De ‘kleine’ Zalige Teresia heeft haar rozen niet bij honderden, maar bij duizenden ontvangen van haar lieven Heer. Zij laat ze nederregenen; maar toch, God wil nu eenmaal, dat wij in de orde der genade er om zullen vragen.
Bidt en gij zult aan die zegening, aan dien regen van rozen deel hebben. En dan verdient toch wel bijzondere aanbeveling een gebed in den vorm eener noveen – een vorm van gebed, eens in de Opperzaal door God zelf geheiligd door de verleening der gaven des H. Geestes. Bovendien van een gebed in de taal der Kerk, ontleend aan de Misgebeden, door de Kerk voor het feest der Zalige Kleine vastgesteld, door Pater Angelinus Koenders vertaald en tot uitgangspunt gekozen van mooie overwegingen en gebeden. Pater Koenders is wel gelukkig geweest in de keuze. Zijn boekje, ik beveel het gaarne, ik beveel het met warmte aan.[2] Ik ben er zeker van, de wierookgeur van dit gebed zal den geur van overvloedig neerregenende rozen van hemelsche gunsten ontmoeten.
© Nederlandse Provincie Karmelieten
Published: Titus Brandsma Instituut 2019