Schietgebeden

Schietgebeden (Lat.: preces jaculatroriae), korte gebeden, verzuchtingen of ontboezemingen gedurende den dag, vooral bij aanvang van eenig werk of in moeilijke omstandigheden om Gods bijstand te vragen, dikwijls onder aanroeping van de Heiligen; tevens bijzonder aanbevolen om zich te oefenen in het leven in tegenwoordigheid Gods. Sommigen wisten daardoor een wonderbare concentratie van hun geest op God te verwerven en deden tienduizenden zulke korte oefeningen per dag. Een merkwaardig voorbeeld hiervan is geweest de aalmoezenier van het Eng. leger in België p. Doyle S.J. Deze vorm van gebed is bijzonder beschreven en ontwikkeld door Hendrik → Herp O.F.M. in de 15e, en den eerbiedw. Joannes van St. Samson O. Carm., in de 17e eeuw. Aan een groot aantal schietgebeden zijn door de pausen rijke aflaten verbonden. Voorbeelden: “Mijn Jesus, Barmhartigheid”. “God, wees mij zondaar genadig”. “Jesus, Maria, Joseph, staat mij bij”. Een bestendige oefening in dezen vorm van gebed is de beste waarborg voor een gebed in het uur van sterven.

Brandsma

↑ Published in: De Katholieke Encyclopaedie, Vol. XXI., c. 306. The NCI preserves the typescript.

Published: Titus Brandsma Instituut 2019

[1] Published in: De Katholieke Encyclopaedie, Vol. XXI., c. 306. The NCI preserves the typescript.

[1]