Zelfkennis

1938

Encyclopedic entry

 

Zelfkennis

[1]


Zelfkennis. Reeds volgens de Grieksche wijsgeeren de moeilijkste kunst (vgl. → Gnoothi Seauton). Ook het Nederlandsche spreekwoord verbiedt het rechter zijn in eigen zaak, omdat men zichzelf niet doorschouwt. Ondanks het feit, dat ieder meent zichzelf nogal te kennen, is de dagelijksche ervaring sprekend genoeg om feitelijk elk te overtuigen, dat hij, als alle anderen, zichzelf misleidt met betrekking tot de waardeering van zichzelf. Slaan de meesten zich zelf te hoog aan, ook het tegendeel komt voor. Het algemeen gebrek aan z. moest den mensch er toe brengen, zich te laten leiden door iemand, wiens oordeel geacht mag worden de waarheid te benaderen en die den moed en de vrijheid heeft, dat oordeel uit te spreken. Een wijs man benut geoefende critiek, onverschillig van wien die komt, omdat hij overtuigd is, dat niets noodiger voor hem is, dan nu en dan het oordeel van anderen over zich te hooren uitspreken. Vgl. → Zelfbewustzijn.

Brandsma.

 


  1. Published in: De Katholieke Encyclopaedie, Vol. XXIV, c. 537. The NCI preserves the typescript.


© Nederlandse Provincie Karmelieten

Published: Titus Brandsma Instituut 2019