De H. Cyrillus

1920

Article

 

De H. Cyrillus

Door P. Dr. Titus Brandsma, Ord. Carm., Oss.[1]

Hij is de man der vrome beschouwing, wien God een hoogere wijsheid instortte.

Boven zijn hoofd zien wij den hoed der leeraren duiden op de waardigheid van Kerkleeraar, hem in de liturgie der Carmelietenorde geschonken.

In 1231 werd hij na den dood van den H. Brocardus gekozen tot derden Generaal van de Orde der Broeders van Maria. Het was een hachelijke tijd. De Orde telde nog slechts hare huizen in het H. Land en hier werd zij bedreigd door de steeds verder opdringende Saracenen. De Broeders treurden in de halfverwoeste of bedreigde kloosters. De Orde scheen haar ondergang nabij.

Doch Maria verscheen aan den H. Generaal om hem te doen zien, dat weliswaar de toestand der Kerk in het H. Land dreigend was, ja, de katholieken er geheel uit zouden worden verdreven, maar dat die vlucht de Orde zou doen opbloeien in Europa. Het bestuur van den H. Cyrillus duurde te kort, dan dat onder zijn Generalaat de verhuizing naar het Westen kon worden doorgezet. Wellicht wilde hij ook wachten, tot de nood drong. Na een driejarig bestuur stierf hij reeds in 1234, volgens Bale op 7 Mei, hoewel sinds eeuwen zijn feest wordt gevierd op 6 Maart. In het Kapittel, terstond na zijn dood gehouden, besloot men geleidelijk de stichting van huizen in Europa ter hand te nemen.

De legende heeft hem het middelpunt gemaakt van vele verhalen. De gave der voorspelling, hem door Willem de Sanvico, een gezaghebbend schrijver van het einde der 13de eeuw, toegeschreven, heeft een heel boek vol profetieën op zijn naam doen stellen, doch wel ten onrechte.

De oudste geschiedschrijvers zien in hem een Griek, zeer ervaren in wijsbegeerte en godgeleerdheid. Vooral het leerstuk van de voortkomst van den H. Geest zou het voorwerp zijner beschouwingen geweest zijn en hem zelfs in twist hebben gebracht met den Patriarch van Constantinopel. Ontmoedigd zou hij, door Maria getroost en geroepen, zich hebben teruggetrokken in de schaduw van haar heiligdom op den Carmel.

Nog bestaat van hem in briefvorm een korte geschiedenis der Orde. Volgens anderen deed hij dit geschrift samenstellen door een zijner medebroeders. Zij stamt in elk geval uit den tijd, waarin de H. Cyrillus aan het hoofd der Orde stond.

 


  1. Published in: Carmelrozen, Vol. IX, June 1920, p. 37.

 

© Nederlandse Provincie Karmelieten

Published: Titus Brandsma Instituut 2022