De Zalige Angelus Mazzinghi

1939

Article

 

De Zalige Angelus Mazzinghi

[1]

Bekend in de geschiedenis der Orde als de grondlegger van de strengere observantie, die, eerst aangenomen in het klooster ‘in het bosch’ bij Segni in Toscane, tot hoogen bloei kwam in de zoogenaamde ‘Congegatie van Mantua’ met haar beroemden Generaal den Z. Baptista van Mantua, den Z. Bartholomaeus Fanti e.a. Tot zijn grooten invloed in de Orde heeft niet weinig bijgedragen, dat God hem een wondere welsprekendheid verleende, op oude platen voorgesteld onder het symbool, dat de Engelen zijn hoofd met rozen kronen en tegelijk rozen opvangen uit zijn mond.

Hij werd in of omstreeks 1377 in de schoone hoofdstad van Toscane Florence geboren en trad al op jeugdigen leeftijd in het ‘Carmine’ in de Orde van de Broeders van Onze Lieve Vrouw van den Berg Carmel, gelijk de legende verhaalt, door Maria zelve daartoe geroepen. In de beoefening van de wetenschap moet hij hebben uitgemunt, omdat wij hem onderscheiden zien met den titel van lector en onder zijn nagelaten werken ook de daarvoor vereischte verklaringen van den Magister Sententiarum Petrus Lombardus worden vermeld. Waar hij deze lessen heeft gegeven, blijkt niet duidelijk, maar waarschijnlijk in Florence zelf. Van 1419 tot 1430 was hij Prior van het bovengenoemde eenzame klooster in de nabijheid van Segni, waarna hij naar Florence werd teruggeroepen om er eerst dit klooster, later geheel de Ordesprovincie van Toscane te besturen.

Nadat hij deze waardigheden had neergelegd, trok hij zich weder terug in het eenzame klooster, waar hij een der steunpilaren was van de jonge Congregatie van Mantua, die in 1413 was gevormd om de observantie van het beroemd geworden klooster in de bosschen van Segni een ruimere verspreiding te geven. Toch stierf hij hier niet, maar riep hem de H. Maagd bij een bezoek aan het ‘Carmine’ van Florence tot zich, 17 Augustus 1438.

In de heerlijke kerk van dit klooster op de Piazza del Carmine wordt nog altijd met bijzondere godsvrucht zijn eerbiedwaardig gebeente vereerd. Het ligt in een kostbaar schrijn ter vereering uitgesteld boven het altaar van de H. Lucia.

Behalve door zijn invloed in de Orde is hij ook bekend als een der welsprekendste boetepredikers van het einde der veertiende en het begin der vijftiende eeuw, wiens preeken nog lang zijn bewaard en wellicht nog ergens schuilen. De Orde viert zijn feest op zijn sterfdag 17 Augustus.

 


  1. Published in: Carmelrozen, Vol. XXVIII, Aug. 1939, p. 84.

 

© Nederlandse Provincie Karmelieten

Published: Titus Brandsma Instituut 2022