1942
Poem
Een leed
Een[2] leed kwam telkens op mij aan
onmog’lijk om het af te weeren
met geen tranen te bezweren
’k had het anders lang gedaan
Toen ging het boven op mij staan
tot ik stil lag zonder weeren
Duldend, wachtend moest ik leeren
En toen eerst is het heengegaan
Dat is nu al een poos gelêen
Ik zie het nu van verre nog
En begrijp niet, waarom toch
Ik toen zo leed met veel geween
- ↑ The NCI does not have the original written poem, but a typed reproduction. The authenticity of the text and the truthfullness of the reproduction is confirmed by a notary. To clarify, a description is typed on top of the paper: “Enkele versregels, geschreven op een stukje papier in het Doorgangskamp te Amersfoort door de Dienaar Gods Titus Brandsma O.Carm. voor den Heer L. Siegmund, Oldenzaalsestraat 111, Enschede, en thans in diens bezit.”
- ↑ Typed is: ‘Een (verb. Het?)’ – Is in the autograph ‘Een’ corrected to ‘Het’?
© Nederlandse Provincie Karmelieten
Published: Titus Brandsma Instituut 2018.