Mechtild van Maagdenburg

1937

Encyclopedic entry

Mechtild van Maagdenburg

^[1]

Mechtild van Maagdenburg, mystiek schrijfster. [376] * 1212 uit een oud riddergeslacht, † 1283 te Helfta. Op jeugdigen leeftijd begijn te Maagdenburg onder leiding van Dominicanen. Hier schreef zij na 1250 haar mystiek boek ‘Het invloeiende Licht’ (der Godheid in de ziel), dat als een der hoofdwerken geldt van de Duitsche mystiek. In losse stukken geschreven, werd het door Hendrik van Halle O.P. in 6 boeken ingedeeld, waaraan zij in Helfta nog een zevende toevoegde. Hier vond zij in 1270 opname in het klooster der Cisterciënserinnen, waarin later ook de H. Mechtild van Hackeborn en de H. Gertrudis van Helfta intraden. Haar invloed op deze beide mystieken is onmiskenbaar. M. is ook bekend om het visioen, haar in 1250 te Maagdenburg ten deel gevallen, waarin haar de godsvrucht tot het H. Hart wordt geleerd als een troost in haar lijden. De oorspr. Nederduitsche tekst van haar boek is verloren gegaan, doch bewaard in een getrouwe Middelhoogduitsche vertaling door Hendrik van Nördlingen en in een Lat. vert., waarin de indeeling echter anders is.

Lit.: Gallus Morel O.S.B., Middelhoogduitsche tekst met Nieuwduitsche vertaling (Regensburg 1869; W. Schleussner, andere Middelhoogduitsche tekst met Nieuwduitsche vertaling (Mainz 1929); Lat. tekst in Revelationes Gert. et Mecht. (II Parijs 1875-’77); Duitsche vert. v.d. Lat. tekst door J. Müller (Regensburg 1880); Fr. vert. door Benedictijnen v. Solesmes (Parijs 1877); G. Luers, Sprache d. M. v. Magd. (München 1926); M. Molenaar, M. de Begijn (1932).

Brandsma

© Nederlandse Provincie Karmelieten

Published: Titus Brandsma Instituut 2022